کاهش اضطراب کودک در هنگام جدایی از والدین
کاهش اضطراب کودک در هنگام جدایی از والدین کودکانی شاد و اجتماعی تربیت کنیم :
دبیر انجمن علمی روانپزشکی کودک و نوجوان ایران علل و راه‌های درمان استرس جدایی از والدین را از کودکی تا هنگام رفتن به مهدکودک و مدرسه تشریح کرد و گفت: والدین معمولاً علت اضطراب جدایی نیستند ولی می‌توانند با رفتارهای خود آن را بدتر یا بهتر کنند.
فریباعربگل فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان بیان کرد بیشتر کودکان هنگام جدایی از والدین، درجاتی از اضطراب و ناراحتی را نشان می‌دهند که این موضوع هم برای کودک و هم برای والدین دردناک است. البته در مرحله‌ای از سن کودک، این ترس و اضطراب یک پدیده رشدی طبیعی بوده و به‌نظر می‌رسد یک هدف تکاملی در پشت آن قرار گرفته است.
وی افزود: درجاتی از اضطراب جدایی در کودکان پیش‌دبستانی، نشانه دلبستگی ایمن و سالم به مادر و مراقبت‌کننده او است. لذا در بسیاری از موارد این اضطراب در عرض سه یا چهار دقیقه پس از ترک والد کاهش یافته و متوقف می‌شود.
عواملی که می‌تواند اضطراب جدایی را در کودک کاهش دهد نیز یادآور شد:
می‌توان از سن 6 ماهگی به بعد در زمان‌هایی کوتاه و به طور گهگاه از پرستار کودک یا شخص نزدیک دیگر استفاده کرد تا کودک را مراقبت و نگهداری کند. این موضوع علاوه بر آنکه کمک می‌کند تا کودک در زمان‌هایی کوتاه، دورشدن از مادر را تجربه کند، فرصتی را نیز در اختیار کودک قرار می‌دهد تا اعتماد به سایر بزرگسالان در او شکل گیرد.
به هیچ وجه اضطراب کودک را نباید به تمسخر گرفت و او را به‌خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت کرد بلکه اجازه داد تا کودک بداند که والدین می‌فهمند چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود، لذا والدین باید کودک را درک کنند و بپذیرند اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنند.
وی اضافه کرد: در ادامه نباید تسلیم خواسته کودک شد و باید به او بفهمانید که در امنیت و سلامت خواهد بود. همچنین عشق، محبت و علاقه بی‌قید و شرط خود را نباید از کودک دریغ کرد و اگر کودک بزرگ‌تر است او را به کودکان دیگری که در آن محیط هستند معرفی کرد و بازی و تفریح خاصی را با آنها ترتیب داد.
تجربه شخصی در رابطه با این موضوع برای الینا
راستش منم مجبور بودم الینا رو از دو ماهگی ولی در هفته یه روز حدود 3 تا 4 ساعت از خودم جدا کنم. اولش خیلی برام سخت بود اما به خاطر درسم نمی تونستم ولی از جهتی که پیش مامان و خواهرام می ذاشتم مطمن و آروم تر بودم . تا اینکه الان 8 ماه شده و جدیدا ساعتهای طولانی تری پیشش نیستم اما نه خودش اذیت میشه نه من خیلی نگرانم چون میبینم که پیش مامانم و خاله ها و باباجونش اذیت نیست و واقعا میبینم رفتارهای شاد و اجتماعی بودنشو .فقط دوست نداره تنها باشه .وقتی هم این مطلب رو خوندم و یه بحث کارشناسی در رابطه با لزوم جدا بودن مادر از فرزند رو برای مدتی کوتاه در جهت تربیت اجتماعی کودکان گوش کردم خیلی منو خوشحال کرد که در رابطه با این موضوع نگران نباشم .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
